Πολύ παλιά, στις απαρχές ακόμα των ανθρώπων, το ψέμα δεν υπήρχε. Οι καρδιές ήταν ελεύθερες να εκφράζουν την αγάπη, το μίσος, τη δυσαρέσκεια και το δέος των σωμάτων στα οποία κατοικούσαν. Ελεύθερες στο να περιγράφουν γεγονότα έτσι όπως είχαν συμβεί ή τουλάχιστον έτσι όπως οι αισθήσεις είχαν καταφέρει να τα αποτυπώσουν στο μυαλό, άδολα. Αυτό άλλαξε μετά από ένα περιστατικό στο όρος Φώδεζον, σε ένα χωριό στους πρόποδές του. Εκεί ζούσε ο Ήγως, ένας βοσκός που, παρ' όλο που ήταν πολύ καλός σε αυτό που έκανε, οι υπόλοιποι του χωριού τον κορόιδευαν από μικρό επειδή φοβόταν ένα σωρό πράγματα και τρόμαζε εύκολα. Ο Ήγως όμως συνέχιζε να ζει και να δουλεύει, αν και το αίμα του είχε μόνιμα αλλοιωθεί από το πάγωμα που του προκαλούσαν τα σκοτεινά μέρη, οι δυνατοί θόρυβοι, τα έντομα και ένα σωρό άλλα πράγματα που οι περισσότεροι του χωριού είχαν μάθει να τα αψηφούν ή απλά να τα αγνοούν. Ήθελε όμως πολύ να αποδείξει σε όλους, νέους και γέρους, ότι είχε μέσα του θάρρος, ότι μπορούσε να αλλάξει στ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου