Το πρόσωπό του έμοιαζε γαλάζιο, υπό το φως της μεγάλης οθόνης του υπολογιστή που δέσποζε μπροστά του. Οι κόρες των ματιών του είχαν διασταλεί από τον ενθουσιασμό, οι βολβοί κινούνταν νευρικά, παρατηρώντας όλη την έκταση της οθόνης, λες και βρισκόταν σε REM ύπνο. Μην τυχόν χάσει καμία λεπτομέρεια. Το δύσκολο δεν ήταν να παρέμβει στη λειτουργία των καμερών ασφαλείας ώστε να έχει ζωντανή κάλυψη των εγκαινίων, αλλά να μπορέσει να δει τα πάντα. Το νέο εμπορικό κέντρο από κάθε πιθανή γωνία, πρώτος μαζί με τους λίγους και εκλεκτούς καλεσμένους. Το νερό από τα κανάλια ανάμεσα στα κτίρια να φωτίζεται από τους προβολείς. Να γευτεί τη γιορτινή ατμόσφαιρα. Το μυαλό του να ξεφαντώσει με την ροή των πληροφοριών. Μία γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο τον πληροφόρησε πως η θέση του νεοσύστατου εμπορικού κέντρου μόνο τυχαία δεν ήταν. Εκεί, κάποτε, υπήρχε η παλιά αγορά. Ένας δρόμος μήκους σχεδόν δύο χιλιομέτρων, ονόματι Τσιμισκή. Η απόφαση για την κατασκευή μικρών τεχνητών νησιών πάνω από τις καλυμμέ