Ιστός

 

Αράχνες είμαστε

που αιωρούμαστε στο κενό

προσπαθώντας να υφάνουν τον ιστό τους

στη γωνιά του κόσμου

Προσδοκούμε

να προλάβουμε

να ολοκληρώσουμε το έργο μας

τον σκοπό μας

πριν μια ριπή ανέμου

μας πάρει μακριά

και ταυτόχρονα

να προσέξουμε μην πιαστούμε

σα μύγες

στον ίδιο μας τον ιστό

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το νυφικό και το όμποε

Όλα είναι του Θεού, συνήθιζε να λέει η μάνα μου. Δεν πίστευε στα πνεύματα πέραν φυσικά του Αγίου αλλά αναρωτιέμαι τι θα έλεγε, που θα κατέτασσε αυτήν εδώ την κατάστασή μου αν είχε την ευκαιρία. Τη ρώτησα μα ήταν αργά. Δεν πειράζει, ίσως καλύτερα που δεν πήρα απάντηση. Ούτε και γω βέβαια πίστευα αληθινά σε πνεύματα και άλλα τέτοια παραφυσικά μέχρι πρόσφατα. Πολύ πρόσφατα. Ωστόσο υπήρξε ένα γεγονός όταν ήμουν γύρω στα δώδεκα που με είχε κάνει να προβληματιστώ, να χάσω κατά κάποιον τρόπο την πνευματική μου παρθενιά. Είχα βρει ένα σωρό λογικές δικαιολογίες και εξηγήσεις και τις είχα πιστέψει με τον καιρό. Γιατί όχι δηλαδή, έλεγα και ξανάλεγα από μέσα μου, τι άλλο θα μπορούσε να είναι; Όμως βαθιά μέσα μου ήξερα πως ο υμένας μεταξύ πραγματικού και εξωκοσμικού είχε σπάσει και γευόμουν αίμα και παρίστανα ότι όλα ήταν όπως πριν. Γεύση φράουλα σαν τις τσίχλες που αγόραζα από το μπακάλικο. Υπήρχε ένα πηγάδι που το χρησιμοποιούσαμε ακόμα στο χωριό, καθώς το νερό του Δήμου πολλές φορές κοβόταν
Διαβάστε περισσότερα

Λίγα λόγια για τα καλύτερα βιβλία που διάβασα τον τελευταίο καιρό

  R. Scott Bakker - The Second Apocalypse Θα κλέψω λίγο στην αρχή, καθώς αυτό δεν είναι ένα βιβλίο αλλά μια σειρά, μα είναι αδύνατο να μην την αναφέρω. Αποτελείται από μια τριλογία (Prince of Nothing) και μια τετραλογία (Aspect Emperor) και είναι μια πρωτότυπη προσέγγιση στη fantasy λογοτεχνία με sci-fi και horror στοιχεία. Ο Καναδός συγγραφέας έχει πλάσει έναν κόσμο που το βάθος του συγκρίνεται μονάχα με αυτούς του Τόλκιν και του Χέρμπερτ. Η πυκνότητα των πληροφοριών είναι εντυπωσιακή όπως επίσης και η πρόζα του, κάτι που βυθίζει τον αναγνώστη στο βίαιο και θεοσκότεινο σύμπαν του. Η ιστορία έχει επιρροές από τη Βίβλο, τις Σταυροφορίες ενώ έντονο είναι και το φιλοσοφικό στοιχείο. Οι χαρακτήρες παρουσιάζονται εις βάθος με όλη τους τη γκρίζα μεγαλοπρέπεια και οι ανατροπές πραγματικά σε πιάνουν απροετοίμαστο. Ο Μπέικερ έχει μεγάλο ταλέντο στο να κατεδαφίζει τις προσδοκίες του αναγνώστη σχετικά με το πού πηγαίνει η πλοκή ενώ επίσης η προοικονομίες με άφησαν με το στόμα ανοιχτό. Γενικά είνα
Διαβάστε περισσότερα

Μια σταγόνα γκρίζο νερό

Πρωτοάκουσα τον ήχο εκείνον πριν τρεις νύχτες. Τέσσερις μάλλον, αλλά δεν έχει και τόσο σημασία. Η ομορφιά και το αποτέλεσμά του πάνω μου -πάνω μας- είναι το πλέον σημαντικό. Η απόλυτη γαλήνη, η παράδοση σε αυτόν. Είναι μια αίσθηση θεϊκή! Στην αρχή έμοιαζε σαν κάποιος συναγερμός να έχει χαλάσει. Εγώ ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου και προσπαθούσα μάταια να κοιμηθώ. Άλλαζα πλευρό κάθε λίγο και λιγάκι, σκουπίζοντας τον ιδρώτα από το μέτωπό μου κάθε φορά λες και ήταν αναπόσπαστο κομμάτι κάποιας τελετής. Στο μυαλό μου είχε σχηματιστεί ένα κολάζ από διάφορα πράγματα, αιωρούταν σαν όραμα προφητικό. Ένα ομιχλώδες μέλλον απεικονιζόμενο ως γκρίζος συννεφιασμένος ουρανός τραπεζίου σχήματος. Πάνω του ήταν ραμμένα δύο μεγάλα γοητευτικά μάτια, κατεστραμμένα κτίρια, φίδια, κουκουβάγιες και μαύρα αφαιρετικά σχέδια. Ήξερα με βεβαιότητα τι ήταν. Το άφηνα να με βασανίζει για πολύ καιρό με την ελπίδα ότι είτε θα ξεθώριαζε κάποια στιγμή ή από μέσα του θα έβγαιναν συμπεράσματα και λύσεις. Μάταιο και το έ
Διαβάστε περισσότερα